رابطه کیفیت زندگی با کیفیت زندگی کاری در کارکنان مرکز آموزشی، درمانی و تحقیقاتی روان پزشکی بهاران زاهدان

زمینه: وجود نیروی انسانی توانمند و متعهد در سازمان­های بهداشتی و درمانی ضمن کاهش غیبت، تأخیر و جابه­جایی، باعث تجلی بهتر اهداف سازمانی و فردی می­شود.   هدف: مطالعه به منظور تعیین رابطه کیفیت زندگی با کیفیت زندگی کاری در کارکنان مرکز آموزشی، درمانی و تحقیقاتی روان­پزشکی بهاران زاهدان انجام شد.   مواد و روش­ها: در این مطالعه تحلیلی تعداد 55 نفر از کارکنان مرکز آموزشی، درمانی و تحقیقاتی روان­پزشکی بهاران زاهدان در آذر ماه 1389 با نمونه­گیری طبقه­ای - تصادفی انتخاب شدند. ابزار سنجش شامل سه بخش اطلاعات جمعیتی، پرسش­نامه کوتاه شده کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت و آزمون کیفیت زندگی کاری درگاهی بود. داده­ها با آزمون­های آماری ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.   یافته­ها: % 6/43 کارکنان از کیفیت زندگی و %40 از کیفیت زندگی کاری خود ناراضی بودند و بین کیفیت زندگی کاری و کیفیت زندگی کارکنان رابطه معنی­دار آماری وجود داشت ( 48/0= r و000/0 p= ). از بین متغیرهای کیفیت زندگی فقط متغیر سلامت محیط با تغییرات نمره کیفیت زندگی کاری رابطه آماری معنی­داری داشت ( 582/0= r و 001/0 p= ).   نتیجه­گیری: با توجه به یافته­ها، به نظر می­رسد دسترسی آسان و رضایت بخش به اماکن تفریحی، ورزشی، آموزشی و خدمات بهداشتی- درمانی، تجدید نظر در نظام پرداخت حقوق و مزایا، آموزش و توسعه منابع انسانی و سبک مدیریت ضروری است.